DE PAREL VAN DE PYRENEEËN: PONT D’ESPAGNE

De Pyreneeën, de bergen, zuurstof, de kracht van de natuur. My God, wat keek ik hier naar uit! Na meer dan een week langs de (prachtige) westkust van Frankrijk te reizen trekken we nu de bergen in. Jammer genoeg kwamen we tot de vaststelling dat je hier met een hond niet héél erg welkom bent, dit ter bescherming van de natuur. Pas op, wij begrijpen dat héél goed, want als er nu iets is dat we willen beschermen is het onze mooie natuur. Alleen jammer dat de mensen die hun hond niet laten los lopen toch wat de dupe zijn van al die andere die hun hond niet aangelijnd houden tijdens wandelingen.

Wat we hier eigenlijk wilden zien was Lac de Gaube. Deze kan je ofwel met een kabellift en daarna stoeltjeslift bereiken, of te voet (een uurtje wandelen). En die wandeling, wat zeker haalbaar ging zijn met Georges, mocht niet met Basiel. De stoeltjeslift mocht dan weer wel met Basiel, maar dat is eigenlijk hetzelfde zeggen als ‘ga er niet naar toe met je hond’. Want zeg nu eerlijk, heb jij al eens een hond op een stoeltjeslift zien zitten? Wij niet. En dus trekken we verder. Alleen zijn we hier echt super dicht bij Pont d’Espagne, waar de kabellift naar Lac de Gaube vertrekt. En dit zou ook de moeite zijn. We beslissen gewoon even een kijkje te gaan nemen.

THE ROAD TO PONT D’ESPAGNE

De weg naar Pont d’Espagne is echt fenomenaal. Haarspeldbochten en watervallen volgen elkaar zo snel op dat je hier echt ogen te kort komt! De weg loopt uiteindelijk dood op de parking aan Pont d’Espagne. De dag dat wij er waren was het geen fantastisch weer, dus betrekkelijk kalm. De parking is wel gigantisch, dus ik veronderstel op zonnige dagen dat het hier héél erg druk kan zijn. De parking is gratis als je slechts een kwartiertje blijft, maar ik denk dat niemand hier binnen het kwartier terug weg geraakt. Je betaald daarna €7 en dan mag je er ook héél de dag blijven staan.

PONT D’ESPAGNE HERSELF

Op slechts enkele minuutjes wandelen heb je al een héél mooi zicht vanop een ieniemienie bruggetje op dé brug, Pont d’Espagne. Zoals de naam doet vermoeden, vormde deze brug vroeger de verbinding tussen Frankrijk en Spanje. En oké, het is een mooie brug, maar het zijn eigenlijk de watervallen die dit tot een prachtig spektakel omtoveren. Er zijn hier héél wat paadjes waar je dus met je hond niet welkom bent en daarom hebben we Basiel even alleen gelaten in de auto.

Zoals wij om elke hoek een bakker of frituur hebben, heb je hier om elke hoek een waterval! We lopen nog een klein stukje verder en zien opnieuw een fantastische waterval. De regen van de afgelopen dagen zorgt er natuurlijk ook wel voor dat de watervallen enorm zijn.

Na een half uurtje keren we terug naar de auto. Verwonderd over al het moois dat we hier gezien hebben. Maar ook héél erg blij dat we terug bij Basiel zijn. Of we nog terug komen? Ik denk van niet, tenzij je hier ook zou mogen wandelen met je hond. Dan waarschijnlijk wel.

Pont d’Espagne bereik ja vanuit Cauterets. Als je tijd hebt, loop hier dan zeker eens rond. Er hangt een leuke sfeer en het oude station is best indrukwekkend om eens te zien. Komt precies recht uit een western film. Cowboy Georges was in zijn nopjes. En wil je helemaal zennnn worden, dan ben je hier op de juiste plek. Het zit hier namelijk vol met thermen. Enjoy and relax!

Benieuwd naar meer Frankrijk? Check dan hier mijn andere posts over dit prachtige land.