HERBRONNEN OP DE TRAGE WEGEN TUSSEN LAUWE EN REKKEM

Ergens onderaan in de kast vind ik een stapeltje uitgescheurde blaadjes met wandelingen. Ik snuister er eens in en vind een wandeling langs de trage wegen tussen Lauwe en Rekkem. Volgens de omschrijving duurt de wandeling 3 uur. Dit vinden wij toch wel iets te veel en beslissen de tocht met de fiets te doen. Topbeslissing! We stoppen regelmatig, voor een foto, om een koek te eten of te om kijken welke weg we moeten volgen. En doen er zo toch ook 2u15 over. Georges heeft het naar zijn zin achter op de fiets en is de hele tijd super flink, ons genieterke.

We starten onze tocht langs de leie. Daarna slaan we af en rijden we via mooie weggetjes richting de kerk van Rekkem. We zetten onze weg verder richting Lauwe. Het leuke aan deze tocht is, dat je geen enkele keer langs een drukke weg hoeft te fietsen, wat met bewegwijzerde fietsroutes soms wel het geval is.

Ongeveer halverwege stoppen we even om Georges zijn benen eens te laten strekken en een koekje te eten. Ondanks zijn dikke kleren rilt hij van de koude. Ik sta mijn sjaal af om als dekentje op hem te leggen, zo wordt de ijzige wind toch wat tegengehouden. We fietsen verder en komen terecht op een mountainbike weggetje. Dat is natuurlijk het gevaar als je een wandeling met de fiets doet, je weet niet 100% zeker of de wegen wel te doen zijn met de fiets. Gelukkig ligt het er allemaal droog bij en zo oefenen we ook nog even onze behendigheidskills… Om het ons gemakkelijk te maken is het laatste stukje van deze weg serieus bergop, TOP! Ja, ik zeg het eerlijk we hebben moeten afstappen, maaaaar we zijn er geraakt. Jiehoewww! We rijden terug naar de leie en fietsen zo terug naar huis.

Het heeft ons alle drie goed gedaan om nog eens buiten te komen. En ook al kunnen we momenteel niet reizen en weten we ook niet wanneer we dit weer zullen kunnen doen, we maken reisplannen, grootse reisplannen! To be continued!

Als je interesse hebt in de exacte route die we volgden, vraag er naar en ik bezorg ze!