KORTE ROADTRIP NAAR DE PRACHTIGE FRANSE ALPEN ·

OLD SCHOOL ROADTRIP

In de paasvakantie zijn we richting de Franse Alpen getrokken met onze camper. Een korte roadtrip van een weekje. En reizen doen wij graag op de ‘old school’ manier. Wij gebruiken geen GPS, vermijden de snelwegen en trekken rond met de kaart. Wij vinden dit een deel van de reis en de beleving, slow travelling. En eerlijk is eerlijk, ik vind van mezelf dat ik best goed kaart kan lezen en doe dat ook graag. Maar het is een deel van de reis die ook wel heel zwaar onderschat wordt en rooskleuriger klinkt dan het soms is. Je komt op plekjes die je met de GPS niet zou tegengekomen zijn, wat een grote plus is natuurlijk.

Maar ik maak hierbij graag een kleine kanttekening. Ik zit in het midden in de auto, met links van mij, mijn vriend, die aan elk rondpunt vraagt welke stad of weg we aan het volgen zijn (en ja, wie al eens in Frankrijk geweest is, weet dan ook dat ze daar hoogstwaarschijnlijk het rondpunt uitgevonden hebben…). En rechts van mij zit onze peuter van 2,5 jaar, die ofwel dorst heeft of honger of een vuile neus of een ander filmpje wil zien (initieel waren we tegen filmpjes in de auto, maar na één reis zonder DVD-speler hadden we al snel beslist er toch 1 aan te schaffen… bad peranting, maar o zo gemakkelijk!) of moe is en niet kan slapen, want als er iets is dat hij niet graag doet dan is dat slapen in de auto (vandaar ook de DVD-speler)…

Ik denk wel dat je al doorhebt wat ik bedoel, niet? Ik splits mezelf in heel veel stukjes op om mijn 2 mannen gelukkig te stellen. En dan kom ik zelf op de hoeveelste plaats? Right… Maar als Georges dan heel lief naar me kijkt en zegt dat ik mooi ben en vraagt om zijn handje vast te houden… Tja dan ligt de wereld gewoon aan je voeten en niet 800 kilometer verder.

PICNICPLEKJES

We hebben uiteindelijk in 4 keer gereden tot aan onze ‘eindbestemming’, het meer van Annecy. Onderweg kwamen we tot de vaststelling dat het geen gemakkelijke periode was om een geopende camping te vinden. Heel wat campings zijn pas open vanaf 1 mei. Als je zelf een roadtrip/campeervakantie plant naar Frankrijk in deze periode houd je hier dus best wel rekening mee.

Maar wat zo leuk is aan Frankrijk zijn de vele pareltjes van picknickplaatsen. Wij vinden het zalig om onze tijd te nemen om te eten (en dan kan Georges ook wat spelen en rondlopen) en dan is dat eens zo leuk als je dit op een prachtig plekje in de natuur kan doen. Je hoeft maar een zijstraatje in te rijden en dan is de kans heel groot dat je op een prachtig plekje terecht komt. Net voor het meer van Annecy zijn we gestopt in Nantua. Hele leuke en mooie plek om langs te rijden en eens te stoppen aan het meer met mooi uitzicht op de uitlopers van de Alpen.

HET MEER VAN ANNECY

De stad Annecy is heel toeristisch en druk. Maar daar moet je even doorkijken en naar een hoger gelegen camping/campeerplaats zoeken. En dat hebben wij gedaan en gevonden. Camping Panoramic. De naam zegt het zelf en is zijn naam waardig!

Eén weekje vakantie bracht ons tot bij de mooie Franse Alpen. We hebben niet zoveel gewandeld of dingen bezocht, maar vooral van alles genoten (lekker eten, adembenemende natuur, prachtig weer…) en goed uitgerust. Dat was voor ons zeker geen straf en dan zeker voor mezelf niet. Ik ben namelijk kort na onze roadtrip door Denemarken in een burn-out terecht gekomen en ga dus door een moeilijke periode. Je kan hier meer over lezen in mijn blogpost ‘Genees jezelf, de rest komt later‘ en ‘De beste tijd voor een nieuw begin is…nu‘.

Voldoende rust en een positieve mind set waren dus zeker en vast welkom. Ik keek dan ook heel erg uit naar deze trip. Het uiteindelijk bereiken en zien van deze prachtige Alpen, betekende ook veel voor mij. Wat de natuur met je doet, dat is onbeschrijfelijk. Je voelt je heel erg klein, maar anderzijds voel je je zo echt leven. Het was voor ons allemaal een welgekomen break, deze trip. Want ook voor mijn vriend (die heel veel geduld heeft met mij en de situatie) is dit geen gemakkelijke periode. Ik moet wel eerlijk toegeven dat ik het de eerste dagen wel lastig had. Het besef dat je een gevoel niet kan thuislaten kwam hard aan. Ik had gehoopt van zodra we weg zouden zijn, ik me ok zou voelen, maar dat was de eerste dagen niet zo.

Ik luisterde niet meer naar mijn eigen lichaam omdat ik mezelf op de laatste plaats zette. Door de burn-out heb ik ook heel veel moeite om me te concentreren. Zelf ben ik iemand die niet snel opgeeft en het verstand eerst laat spreken. Maar na 3 dagen namen mijn gevoelens het over en dat was niet ok. Ik botste voor de zoveelste keer tegen een muur, tegen mijn eigen grenzen en dat is best frustrerend. Het is elke keer weer zoeken naar een compromis tussen je oude ik en je nieuwe ik. Zodat je energie krijgt in plaats van energie te verliezen.

Het heeft me dus wat tijd gekost om in te zien en aan te voelen dat er iets moest veranderen. Maar ik heb dan toch de laatste dagen van de trip heel erg kunnen genieten en met een positief gevoel terug naar huis kunnen gaan. We hadden namelijk besloten om de terugweg toch via de snelwegen te doen en de GPS te gebruiken. Voor mij gaf dit wat meer rust tijdens de autorit en kon ik wat meer bezig zijn met Georges. Het was de beste beslissing. Maar op de terugweg beseften we wel terug waarom we niet via de snelwegen reizen, want daar valt er nu eenmaal niets te beleven en te zien!

ROADTRIP MET EEN HOND

Het was ook onze eerste roadtrip met Basiel. Hij kwam bij ons gezin in november 2018 en was op het moment van de roadtrip een 6 maand oude puppy. Het was belangrijk dat het voor hem een positieve ervaring zou worden, want deze ervaring zou hij meedragen voor de rest van zijn leven wat dus ook onze komende reizen zou beïnvloeden. We waren zelf wel wat nerveus hoe hij het zou doen en hoe het rondreizen zou zijn met hem erbij. Maar hij heeft het echt super gedaan! Hij was echt heel flink (ook ’s nachts) en de band tussen hem en Georges was duidelijk heel wat sterker toen we terug thuis waren.

Onze volgende reis zal er eentje zijn om u tegen te zeggen. We kijken er heel erg naar uit om rond te trekken met onze camper door Oostenrijk, Slovenië, Italië… En 1 ding staat vast, dat zal terug zonder snelwegen zijn. Maar misschien wel met GPS. Er moest ergens een compromis gemaakt worden om het voor mij haalbaar te maken, al ben ik me wel bewust dat er zeker nog andere muren zullen zijn die ik deze reis zal tegenkomen.